Vidinska sinagoga izgrađena je tokom 1894. godine na mestu prethodnog hrama koji je razrušen za vreme Rusko-turskog oslobidilačkog rata (1877.-1878.). Izgradnja je realizovana uglavnom zahvaljujući donacijama lokalne jevrejske zajednice. Vidinska sinagoga je druga po veličini, odmah nakon hrama u Sofiji.
Hram se nalazi u blizini tvrđave Baba Vida. Prema arhitektonskom plani zgrada je potpuno simetrična, pravilnog oblika tipa jednoapsidna, trobrodna bazilika, sa pripratom, galerijama i četiri kule. Unutrašnje dimenzije sale za molitvu su 21 na 10 m. Izgrađena je po uzoru na sinagogu u Budimpešti. Oltar obojen u plavo, crveno i boju bronze, delo je češkog skulptora Maksa Veriha, koji je u tom periodu radio i predavao u Vidinu. Drveni materijal donet je iz Rumunije i Mađarske,a veći deo nameštaja naručen je iz Austrije.
Enterijer ostavlja utisak svojim koloritom i bogatom ornamentikom. Oltar je postavljen na podijum u apsidi. Pretpostavlja se da imitira arhitekturu drevnog jevrejskog hrama sa centralnim delom, lukovima, stubovima i dve kule. Iznad oltara je nacrtan simbol Sunca.
Glavna fasada svojevremeno je bila impresivna. Napravljena je sa crnim ivicama i dve kule sa strane. Centralni ulaz je zasvođen polukružnim lukom iznad dva stuba sa visokim postamentima. Okrugli prozor sa gvozdenom rešetkom u obliku Davidove zvezde krasio je centar luka. Četiri bočne kule sa lučnim prozorima, postavljenim u paru, imali su stakla u boji i nežnu ukrasnu rešetku.
Na ulazu hrama bile su postavljene dve ploče od belog mermera, na kojima su na ivritu bila napisana imena vidinskih jevreja, koji su dali svoje živote za slobodu Bugarske – dobrovoljci u Oslobodilačkom radu do vojnika poginulih u Prvom svetskom ratu.
Na žalost sredinom XX veka, sinagoga gubi svoju religioznu funkciju. Tokom 1948. u novu državu Izrael odlazi skoro 1200 vidinskih jevreja, a sinagoga je predata na upravljanje opštini Vidin. Tokom 1950. dom za molitvu pretvoren je u skladište i postepeno veličanstvena zgrada gubi svoj sjaj. Tokom 1986. po preporuci tadašnjeg Komiteta za kulturu počinje restauracija hrama, koji danas ima stastus spomenika kulture. Zbog neverovatne akustike zgrade, građani Vidina imali su nameru da je koriste za simfonijske koncerte. Tokom 1991. radovi na obnavljanju su prekinuti, a imanje je vraćeno u vlasništvo sada već malobrojne jevrejske zajednice u gradu.
Danas, vidinska sinagoga je u žalosnom stanju, ali na sreću nađena su sredstva za njenu restauraciju. Očekujemo sasvim uskoro hram da povrati svoj sjaj iz prošlosti.
